جاویدالاثر

 اولین خلبان شهید، اسیر و مفقودالاثر نهاجا متعلق به پایگاه شکاری دزفول است

امیر سرتیپ خلبان حسین خلیلی پیشکسوت دوران دفاع مقدس و از خلبانان جنگنده اف5 و اف14 گفت: در ابتدای جنگ هیچ کس فکر نمی کرد ما حتی بتوانیم جنگنده ها را به  پرواز درآوریم، همین گمانه زنی آمریکایی ها بود که به صدام جرأت داد ادعا کند تهران را ظرف یک هفته تصرف می کند.

به گزارش روابط عمومی نهاجا امیر سرتیپ خلبان حسین خلیلی در گفتگو با پایگاه اطلاع رسانی این نیرو  به مأموریت های مهم نهاجا در دوران دفاع مقدس اشاره کرد و گفت: پاسداری از آسمان کشور، انهدام پایگاه های دشمن در دل خاک عراق، انهدام نیروگاه ها و مراکز مهم اقتصادی این کشور، پروازهای بسیار خسته کننده ترابری هوایی، اعزا م نیروهای داوطلب رزمنده به مناطق عملیاتی و بازگرداندن نیروهای مجروح از خطوط مقدم جبهه و در نهایت انجام مأموریت های شناسایی و رزمی از جمله مأموریت های نهاجا در دفاع مقدس بود که در کنار اینها کار آموزش و تجهیز و بروزرسانی توان دفاعی نیز انجام می شد.

وی به تدبیر حضرت امام خمینی (ره) در حفظ و قدرتمند کردن ارتش اشاره کرد و افزود: عامل اصلی متوقف کردن ماشین جنگی صدام در ماه های ابتدایی جنگ، ارتش و نیروی هوایی ارتش بود که خیلی ها سعی در منحل کردن آن در ابتدای انقلاب داشتند.

امیر خلیلی تلاش آمریکایی ها در آزادسازی گروگانهای خود در جریان تسخیر لانه جاسوسی و گرفتار شدن آنها در صحرای طبس را یکی از جرقه های ابتدایی 8 سال جنگ تحمیلی عنوان کرد و گفت: بعد از ناکامی آمریکایی ها در اردیبهشت سال 58، آنها شروع کردند به طرح ریزی حمله نظامی به ایران توسط رژیم بعث عراق و خودشان هم هرگز فکر نمی کردند که این حمله به یک جنگ فرسایشی 8 ساله تبدیل شود.

این پیشکسوت دوران دفاع مقدس به تحرکات عراقی ها مدت ها قبل از آغاز رسمی جنگ اشاره کرد و گفت: در تاریخ چهارم تیرماه سال 59 نیروی هوایی ارتش اولین خلبان شهید خود را از پایگاه چهارم شکاری دزفول به این انقلاب تقدیم کرد.

وی همچنین به اقدام شجاعانه شهید باستانی به عنوان اولین خلبان شهید نیروی هوایی در جنگ تحمیلی اشاره کرد و گفت: شهید باستانی با یک فروند هواپیمای اف 5 برای شناسایی بصری به پرواز درآمد و متأسفانه مورد هدف قرار گرفت و برای اینکه در داخل خاک دشمن سقوط نکند و تبعات منفی سیاسی برای کشور نداشته باشد، با زحمت فراوان هواپیمای خود را به داخل خاک ایران هدایت می کند که همین امر فرصت خروج به موقع از هواپیما را از او صلب می کند و به شهادت می رسد.

امیر سرتیپ خلبان خلیلی به سیر تحولات چند هفته ابتدایی جنگ در نیروی هوایی پرداخت و گفت: در تاریخ 17 تا 19 شهریور سال 59 رژیم بعث عراق پاسگاه های میمک و خان لیلی را اشغال کرد، نیروی هوایی ارتش به عنوان یک نیروی واکنش سریع برای انهدام این دو پاسگاه اقدام می کند و نیروهای اشغالگر را مجبور به عقب نشینی می کند.

وی افزود: در جریان این حمله یک فروند جنگنده اف 4 پایگاه شهید نوژه همدان که به این منطقه اعزام شده بود مورد اصابت موشک قرار گرفت و خلبان علی ایلخانی به شهادت رسید و مرحوم اسکندری موفق به ترک هواپیما شد. علاوه بر این هواپیما یک بالگرد نیروی هوایی نیز سقوط کرد که همه خلبانان آن به شهادت رسیدند.

امیر خلیلی به اهمیت پایگاه شکاری دزفول در اوایل جنگ نیز اشاره کرد و گفت: در 27 شهریور سال 59، صبح روز 5 شنبه در حوالی چزابه، شهید خلبان محمد زارع نعمتی از این پایگاه برای یک مأموریت رزمی به پرواز درآمد که هواپیمایش مورد هدف قرار گرفت و اولین خلبانی بود که مفقودالاثر شد و تا کنون شهادت وی محرز نشده است.

وی به اولین خلبان اسیر نیروی هوایی ارتش قبل از آغاز رسمی جنگ اشاره کرد و افزود: بعد از ظهر همان روز که محمد زارع نعمتی مفقودالاثر شد، شهید سرلشکر خلبان حسین لشکری در اولین مأموریت رزمی خود به اسارت دشمن بعثی در می آید، اگر ایستادگی او در نپذیرفتن معرفی ایران به عنوان آغازگر جنگ نبود، سرنوشت و خاتمه جنگ به گونه ای دیگر رقم می خورد.

وی همچنین افزود: شهید لشکری در 18 سال اسارت خود با وجود پیشنهادات وسوسه انگیز صدام هیچگاه قبول نکرد که در مجامع رسمی اعلام کند که در خاک عراق و در یک تهاجم آشکار به اسارت درآمده است، وی همیشه با تیزهوشی و هوشیاری فراوان خود نحوه اسارت خود را اینگونه اعلام می کرد که هواپیمای من در داخل خاک کشور خودم مورد اصابت قرار گرفته و در نبود نیروهای سطحی خودی به اسارت دشمن درآمده ام.

وی شرکت در عملیات 140 فروندی را از افتخارات مهم پایگاه شکاری دزفول عنوان کرد و گفت: در روز یکم مهر سال 59 و تنها یک روز پس از آغاز جنگ، بالغ بر 40 سورتی پرواز از این پایگاه صورت گرفت و خلبانان این پایگاه توانستند پایگاه ناصریه عراق را با خاک یکسان کنند.

امیر خلیلی به هفته های ابتدایی جنگ ایران و عراق اشاره کرد و گفت: عراقی ها در هفته های ابتدایی جنگ تا حدود زیادی به دزفول نزدیک شده بودند و توانسته بودند رادار دهلران که در غرب پایگاه دزفول است را تصرف کنند، عراقی ها 83 تن از کارکنان این رادار را اسیر یا شهید کردند.

وی همچنین افزود: عراقی ها پشت پل نادری مستقر بودند و به دلیل تسلط بر شهر دزفول، با انواع سلاح های سبک و سنگین پایگاه را مورد هدف قرار می دادند.

این پیشکسوت دوران دفاع مقدس به دستور تخلیه پایگاه دزفول در هفته های ابتدایی جنگ اشاره کرد و گفت: در چنین شرایط بحرانی که عراقی ها تا 40 کیلومتری شهر دزفول پیشروی کرده بودند و کل پایگاه به شدت زیر حملات موشکی دشمن بود، دستور تخلیه پایگا صادر می شود، اما شهید فکوری با شجاعتی مثال زدنی اعلام کرد تا زمانی که حتی فقط یک هواپیما و یک خلبان می تواند از پایگاه به پرواز درآیند، پایگاه را ترک نخواهد کرد و از این مقطع است که جنگ رودر رو با نیروها و تانکهای دشمن شروع می شود.

وی افزود: با این تصمیم شجاعانه شهید فکوری فرمانده وقت پایگاه دزفول فرماندهان جنگ مجاب شدند که به هر قیمتی این پایگاه را حفظ کنند و به همین خاطر جنگنده هایی از پایگاه های نوژه همدان و تبریز به کمک همرزمانشان در دزفول می شتابند و با همین اقدام شجاعانه ارتش عراق در مواضعی که پیش بینی نمی کرد متوقف شد و پیروزی برق آسای احتمالی آنها با مقاومت پایگاه دزفول به جنگی فرسایشی و 8 ساله تبدیل شد و این فرصت را به کشور داد تا سازمان رزمی خود را برای مقابله با دشمن احیا کند.

وی همچنین افزود: عراقی ها به قدری به دزفول نزدیک شده بودند که سامانه های پدافندی خود را به باند فرودگاه نزدیک و توانسته بودند یکی از جنگنده های این پایگاه را بلافاصله بعد از بلند شدن منهدم کنند، با تدبیر فرمانده وقت پایگاه مسیر بلند شدن هواپیماها تغییر کرد و به جای حرکت به سمت غرب، به طرف شهر دزفول بلند می شدند، البته این کار از لحاظ فنی بسیار خطرناک بود چون هواپیما باید رو به جهت وزش باد از زمین بلند شود و بنشیند و با این تغییر مسیر می بایست در جهت باد از زمین بلند می شدند.

امیر خلیلی درخصوص مقاومت جانانه پایگاه دزفول در اوایل جنگ افزود: این پایگاه 18 ماه با یک ضلع فلج از کشور دفاع کرد تا اینکه در عملیات غرورآفرین فتح المبین، دشت آزادگان، دشت عباس، عین خوش و غرب کرخه آزاد شد و این پایگاه از تیررس موشکهای سام و گلوله های پدافندی دشمن آزاد شد و به قدرت 100 درصدی عملیاتی در فروردین سال 61 می رسد.

منبع: پایگاه نیروی هوایی ارتش